Teatr KTO świętuje w tym roku jubileusz 45-lecia istnienia i jak na siebie przystało czyni to spektaklem do takiej okazji co najmniej nieadekwatnym, bo nie mającym nic wspólnego z akademią na cześć, co nie znaczy, że nie pasującym do stylistyki przedstawień założyciela i szefa sceny, Jerzego Zonia. „Arcadia” obywa się niemal bez słów, choć inspirowana jest poematem Tadeusza Różewicza „Et in Arcadia Ego”. Na scenie grupa przypadkowych ludzi. Wracają do miejsca, gdzie kiedyś byli, siedzieli w tych samych ławkach… A teraz znów rozpoczynają zaczarowany krąg życia i śmierci, by oswoić umieranie, a wszystko w rytm rytuałów codzienności. Przedstawienie trwa zaledwie pięćdziesiąt siedem minut i tyle wystarczy, by opowiedzieć całe życie, potraktowane jako preludium śmierci, wstęp do wieczności. Magnetyczny spektakl pokazuje siłę zespołu Teatru KTO, nad wszystkim zaś unosi się pytanie o tytułową Arkadię. Czym jest? Czy istnieje?