Inspiracją do napisania libretta tej mini formy teatralno-operowej w reżyserii Dominiki Przybyszewskiej jest fragment tekstu Homer. Iliada autorstwa Alessandro Baricco. Ostatnie spotkanie Hektora i Andromachy, w atmosferze chronicznej walki, nieuchronności końca i nieprzychylności fatum, posłużyło do wielokierunkowego spojrzenia na wojnę przez pryzmat bliskiej relacji dwojga ludzi. W historii dwojga bohaterów Iliady widzimy w tym wypadku przede wszystkim narastającą traumę przypisanych im ról: ciała identyfikującego się jako żeńskie i ciała identyfikującego się jako męskie. Jednoczesnym narratorem i świadkiem opowieści jest osoba śpiewacza. Przetłumaczenie homeryckiej opowieści na patetyczny język współczesnej opery tworzy specyficzny, niepokojący rodzaj nowej pieśni o wojnie.