AGON
Reżyseria:
Tekst:
Patrycja Kowańska
Czas trwania:
60 min. (bez przerwy)

Agon [gr. agṓn ‘spór’, ‘walka’] – termin, jakim starożytni Grecy określali sytuację, w której strony spierały się, a celem było wykazanie swojej wyższości nad przeciwnikiem, ewentualnie wyższości swoich racji nad jego racjami. Agonem nazywano także typ święta ku czci bóstwa bądź herosa.

Agon to monodram choreograficzny. Tym spektaklem Dominika Knapik, po przerwie związanej z macierzyństwem, wróciła na scenę jako perfomerka, żeby opowiedzieć o pracach „na całe życie”: tej artystycznej i tej matczynej. W Agonie Knapik staje przy tym do walki z własną biografią: choreografki-pracoholiczki oraz odwiecznym poczuciem winy wobec dziecka wychowywanego przez zapracowaną matkę. Towarzyszką w tym pojedynku jest Pytia – choreoterapeutka, której nie umknie żaden szczegół. Na warsztat zostaje wzięty głęboko osobisty materiał, który jest detonowany poprzez autoironiczną formę mockumentu („fałszywego dokumentu”). W tym spektaklu owocuje to zdystansowaną, szkatułkową narracją, odbijającą performatywność reprezentacji – dzięki niej widzowie mogą wybiec w przyszłość, jednocześnie cofając się w czasie. Wynikiem jest błyskotliwe, autoironiczne studium o sensie uprawiania (artystycznego) zawodu i łączenia go z macierzyństwem.

Sekcja Biała strzałka w prawo
Purgatorio
Premiera: 7 grudnia 2020 r.
Patrycja Kowańska
dramaturgia
Dominika Knapik
choreografia, performance
Wolfgang Macher
przestrzeń, reżyseria światła, video
Justyna Stasiowska
sound design
Natalia Mleczak
kostiumy, obiekty
Sławomir Matysiak
realizacja światła
Jacek Kosiba
realizacja dźwięku
Jakub Katarzyński
realizacja wideo
Bogumiła Kryśko
garderobiana
Monika Weis
rekwizytorka
Anna Cieślik
charkteryzacja
Bolesław Gałkowski, Kazimierz Kofin, Kazimierz Wiliński
dyżur techniczny
Monika Weis
inspicjentka
Obsada: