Wiktor Rubin powraca do konkursu Inferno Boskiej Komedii (dostał w nim w 2016 roku nagrodę za reżyserię spektaklu „Każdy dostanie to, w co wierzy” z warszawskiego Teatru Powszechnego) przedstawieniem opartym na historii prawdziwej. W jej centrum stoi autentyczna postać Eugeniusza Steinbarta, wzięta wprost z historii lokalnej Łodzi. Prasa pisała o nim jako „kobiecie wyglądającej dokładnie jak mężczyzna”. Posługując się dokumentami krewnego wziął ślub kościelny i razem z żoną wychowywał dziecko. Za „poświadczenie nieprawdy” został osadzony w więzieniu. Spektakl jest odtworzeniem jego procesu. Płeć bohatera ma dla niego niemierzalne życiowe znaczenie, ale my o tym zapominamy. Wielka w tym zasługa reżysera, autorki tekstu Jolanty Janiczak, a przede wszystkim Edmunda Krempińskiego, transpłciowego aktora, który włożył w ten spektakl własne bardzo intymne doświadczenie. W efekcie w Łodzi powstało przedstawienie, którego wymiar społeczny swoim znaczeniem przyćmiewa inne sfery. Głos, który ma szansę przebić mur obojętności. Pierwsza w polskim teatrze głównego nurtu opowieść o tranzycji, która nie buduje przed szeroką widownią żadnych barier.

* Po spektaklu spotkanie z widzami prowadzi Łukasz Drewniak 

Fot. HaWa